okyanustaki çocuk

sırt çeviriyoruz dünya felaketlerine
açlığa, savaşlara, hastalıklara..

okyanusun derinlerinde başladı yaşam
son bulmalı orada belki..
ya da yeniden doğmalı oradan umut!

bizler gömdük umutlarımızı toprağa
arkasından mırıltılı dualar..
kalplerimizin asma kilitleri
hep yarına bırakıldılar..

silahlar kurtarmaz bizi!
açlıktan, savaşlardan, hastalıklardan..
gözlerimizden giren kirliliği,
temizlemez kalplerimizi bir saflığa doğru..

silahlar kurtarmaz bizi!
belki bir çocuğun kahkahası.
içi gülen gözleriyle
taş kesen kalplere karşı..
silahlar kurtarmaz bizi!
bir çocuğun saflığı belki
okyanusun içinden gelir
günahkâr yeryüzünü doğru...